اسکار بعد از بلفاروپلاستی | علل، علائم و درمان

اسکارها می‌توانند شکل و عملکرد پلک‌ها را تحت تاثیر قرار داده و باعث مشکلاتی مانند اکتروپیون (چرخش پلک پایینی به بیرون)، انتروپیون (چرخش پلک پایین به سمت داخل)، لاگوفتالموس (ناتوانی در بستن کامل چشم‌ها)، خشکی چشم، عفونت، خونریزی و عدم تقارن شوند. عوامل متعددی وجود دارد که می‌تواند بر شکل‌گیری و ظاهر اسکار بعد از بلفاروپلاستی تأثیر بگذارد، مانند:

نوع و میزان بلفاروپلاستی انجام شده

با‌توجه به نوع بلفاروپلاستی انجام شده، نوع اسکار فرق خواهد کرد. اسکارهای بلفاروپلاستی فوقانی معمولاً در چین طبیعی پلک فوقانی پنهان می‌شوند، در حالی که جای زخم‌های بلفاروپلاستی پایین می‌تواند در داخل پلک پایین (ترانس ملتحمه) یا درست زیر خط مژه (فرعی) باشد. اسکارهای transconjunctival کمتر از اسکارهای فرعی قابل مشاهده هستند، اما ممکن است اجازه حذف پوست یا ماهیچه اضافی را ندهند.

مهارت و تکنیک جراح

یک جراح واجد شرایط و با‌تجربه از بخیه زدن و مراقبت از زخم برای به حداقل رساندن جای زخم و اطمینان از بهبود بهینه استفاده می‌کند. جراح همچنین بسته به آناتومی، نوع پوست و اهداف زیبایی شناختی، بهترین نوع برش و بستن زخم را برای هر بیمار انتخاب می‌کند.

ژنتیک و خصوصیات پوستی بیمار

برخی از افراد بسته به رنگ پوست، بافت، ضخامت، خاصیت ارتجاعی و میزان خونی که دارند بیشتر از دیگران مستعد ایجاد جای زخم هستند. افرادی که رنگ پوست تیره‌تر، پوست چرب یا پوست نازک دارند ممکن است اسکارهای قابل مشاهده یا هیپرتروفیک (برآمده) بیشتری نسبت به افرادی که رنگ پوست روشن‌تر، پوست خشک یا پوست ضخیم دارند، داشته باشند.

مراقبت‌های بعد از عمل و سبک زندگی بیمار

پیروی از دستورات جراح بعد از بلفاروپلاستی برای جلوگیری از عفونت، کاهش التهاب و بهبودی بسیار مهم است. این موارد شامل پرهیز از قرار گرفتن در معرض نور خورشید، سیگار کشیدن، الکل، مالیدن، خاراندن یا آرایش‌کردن بر روی برش‌ها تا زمانی که به طور کامل بهبود یابد، می‌شود. همچنین بیمار باید برش‌ها را تمیز و مرطوب نگه دارد، در صورت توصیه جراح از ژل یا ورقه‌های سیلیکون استفاده کند و پس از نرم و بالغ شدن زخم‌ها، جای زخم‌ها را به آرامی ماساژ دهد.